Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Πεθερα μου Πεθερουλλα μου

Ναι ναι ειναι απο τα blog που εχουν θαψιμο...

Η πεθερα μου είναι ετων 65 και συμφωνα με το κυπριακο μοντελο - παχια, εκτραφεις, με ενα κωλο που προσγειωνεις αεροπλανο. Μόνο που απο την κακια της το μονο που έχει  να κανει ειναι να το καταρρίψει. Και μισά τους γάτους, σε σημείο που τους σκοτώνει (όταν το έμαθα αυτό σταμάτησα να τρώω κρέας σπίτι της).

Εχει δυο κορες. Η μια εχει χρονια που παντρευτηκε, και ειναι εγκεφαλικα η διδυμη αδελφη της. Μπορει να φαινεται υπερβολικο, αλλα ο τροπος που σκεφτονται ειναι απιστευτα ομοιος - οσαν να εχουν κεραιες wifi παγκυπριας εμβελειας. Ισως γι αυτο που καμια φορα πεφτει η γραμμη στο κινητο μου...

Η δευτερη κορη ειναι η γυναικα μου. Τρομαζω μονο και μονο με την σκεψη οτι visually εχει το ιδιο καλουπι με την πεθερα μου. Αλλα τουλαχιστο ορισμενα πραγματα που εχω δει, δεν ειναι η ιδια. Αλλα ελεγχεται απο αυτή.

Απο προσεκτικη μελετη της καταστασης, εχω φτασει στο συμπερασμα οτι, όσο πιο εκτραφης ειναι κάποιος (και κατ' επεκταση, τοσο περιορισμένα τα καταστηματα που μπορει να βρει ρουχα), τοσο πιο αναισθητος γίνεται.

Και εξηγω:

Όταν γεννήθηκε η κόρη μας, αρνειτουν να την κρατησει στην αγκαλια της, με την δικαιολογία ότι έπαθε εξαθρωση του ωμου. Δύο μήνες αργότερα, και όταν η κόρη μας περνούσε από κολικούς που μας κρατούσαν όρθιους όλη νυχτα, αυτή κανονισε με τον άνδρα της τρια - 3!! - ταξίδια στο εξωτερικό. Όταν αντιμετώπισα τη γυναίκα μου γι΄αυτο, μου απάντησε πως στα ταξίδια δεν σηκώνει βάρος, και ξεκουράζεται. (Σημ. τα ταξίδια δεν ήταν σε spa, αλλά σε πολιτιστικές πρωτεύουσες στην Ευρώπη.)

Μετά από τους πρώτους μήνες, όπου συνηθήσαμε την κατάσταση εγω και αυτή + 1 (με την κόρη μας) της είπα (της γυναίκας μου) γιατί δεν γράφεσαι σε ένα γυμναστήριο να χάσεις το βάρος της εγκυμοσύνης σου? Και η απάντηση ήταν, μα που θα αφήσω το μωρό? Και η απάντηση ήταν, η μητέρα σου να κάνει babysitting 1 ώρα, 2 φορές την βδομάδα. Και ήλθε μετά η εξης δήλωση: Η μητερα μου δεν μπορεί, έχει τους καφέδες της! Τελικά για γυμναστική γράφτηκε σε ένα κέντρο αδυνατίσματος, και έπρεπε να σχολνάω από τη δουλειά και να βρίσκομαι ακριβώς η ώρα 6 (με η χωρίς κίνηση στο δρόμο), αλλιώς ερχόταν ο πεθερός μου για 10 λεπτά στο σπίτι μας εως ότου επιστρέψω εγώ (και φυσικά επεφτε το τηλεφωνημα "που είσαι αργησες"....

Ανάφερα ότι το σπίτι μας είναι πάνω από το δικό τους? Ακολουθώντας το κυπριακό μοντέλο, η κύπρια μάνα - πεθερά, μην χάσει τον έλεγχο δεν σκέφτηκε να δωσει προίκα στις κόρες της ένα διαμέρισμα, ή οικόπεδο, αλλά να τους κτίσει από πάνω από το σπίτι της. Ο σχεδιασμός δε, ήταν τέτοιος έτσι ώστε η είσοδος και έξοδος να περνάει από την βεράντα της - όπως τα checkpoints για τα κατεχόμενα ένα πραγμα...

Ανάφερα ότι είναι βαρωσίωτισσα? Δεν ξέρω εαν παίζει ρόλο....(αλλά θα το αναλύσω σε επόμενο blog)...

3 σχόλια:

Aχάπαρη είπε...

Χαχα! Που ήσουν τόσα χρόνια εσύ? Περιττό να πω ταυτίζομαι!
Νομίζω όλες οι βαρωσιώτισσες εν περίπου το ένα και το αυτό. Τουλάχιστον όσες είχα την ατυχία να γνωρίσω. Υπομονή τι να πω..

Unknown είπε...

Αχ Παναγια μου! Ποσο σε καταλαβαινω!
Μπες στα μπλοκ της Αχαπαρης και στο δικο μου και θα καταλαβεις!

Unknown είπε...

Όι σώγαμπρος αλλά κάτι παρόμοιο.
"....δεν σκέφτηκε να δωσει προίκα στις κόρες της ένα διαμέρισμα, ή οικόπεδο, αλλά να τους κτίσει από πάνω από το σπίτι της..."

Όι πως λάλω ότι καλά έκαμε αλλά εν έβρισκες αλλού ρε πελλέ μου?