Οι Κουμπάροι (a.k.a Η Κόρη μου Νο.2!!!)

Τάπα και προηγουμένως: είμαστε κυπραίοι ξερόλες και δεν μπορούμε να δούμε τον καλλύτερο μας (βλεπε ανάρτηση Η Κόρη μου Νο.1)

Αφού μας φλομωσανε με τις μακακιες τους και τις υποτιμήσεις τους (η Ελληνική οικονομία κερδίζει hands down πάντως) ήρθαν τα κοκοράκια! Και εκεί έγινε το έλα να δεις...

Enter κουμέρα νουμερο ενα (σ.σ. διότι ως καλός κυπραίος έχω πολλους κουμπάρους και κουμέρες – watch this space). Οι συγκεκριμένοι όμως δεν παίζονται. Ψυχούλες, μην με παρεξηγάτε, αλλά σαν ξεκινήσει το βιολί για το πόσο υπέροχοι είναι αυτοί/η ζωή τους/τα αυτοκίνητα τους/ τα ρούχα τους/ ο γιος τους...

Πρόσφατα είχαμε την τύχη να δούμε ξανά αυτό το repeat σε μια επίσκεψη άνευ λήξεως και προηγουμένων. Διότι για πολλοστή φορά ακούσαμε ότι ο κανακάρης γιος τους 4 ετών:

·         Τραγουδούσε ολόσωστα, δυνατά και καθαρά το μπάρμπα μπρίλιο και την ωραία πεταλούδα από ετών 2 (στη Eurovision θα πάνε του χρόνου όταν θα δείχνει αντράκι)

·         Έτρωγε μόνος του όλο το φαγητό στο πιάτο του από ετών 2 και μισό (το μισό για να μην πιάνει το μάτι)

·         Έβαζε / Έβγαζε μόνος του τα ρούχα του απο 2 ετων και μισό (είπαμε...μάτι)

·         Παίζει μόνος του ήσυχα …και προκομμένα (αυτή την προκοπή ρε γ**** δεν την καταλαμβαίνω)

·         Πάει μόνος του τουαλέττα (μη χέσω δηλαδης...)

·         Έκανε το σταυρό του και προσκηνούσε στην εκκλησία όλες (μα όλες σου λέω) τις εικόνες

(μουντζα)

(και ξανα)

Πραγματικά σε κάνουν να αισθάνεσαι ντιπ βλακας και μαζί και όλο σου το σοϊ (εξαιρείται το πεθερικό σοϊ – αυτό ήταν από ανέκαθεν). Και ερωτώ ο καημένος, γιατί? Why me? Διότι:

Ούφφου 1 – τους κουμπάρους δεν τους διάλεξα εγώ, τους διάλεξε η γυναίκα μου, οπόταν γιατί να θυματοποιείται η κόρη μου? Γιατί δεν κονταροχτυπιούνται οι δύο κουμέρες για το ποια έχει την πιο ακριβή τσάντα όπως η κάθε καλοαναθρεμμένη λευκωσιάτισσα (and our brains at the kagellation)?

Ούφφου 2 – προ Κανακάρη, τα πλάσματα ήταν  normal. Μετά Κανακάρη έγιναν η Julie Andrews σε Mary Poppins και Sound of Music μαζί. Πόσο να αντέξει το πλάσμαν?

Ούφφου 3 – τι σου φταίει το καημένο το μπομπιράκι ετών 4, και ανάγεις την ζωή του σε best seller? Τι?

Και εκεί  που οι κουβέντες τους συνεχίζονταν, και δεν μας άφηναν να πάρουμε αναπνοή πήρα τις εξης αποφάσεις δικτατορικά για την πουρέκκα μου (manifesto – type):

• Αν της αρέσει η μουσική θα την στείλω ιδιαίτερα, αν έχει joker/poker face θα την γράψω σε σχολή θεάτρου, αν της αρέσει το μπαλέτο θα την γράψω στην φίλη μου που έχει σχολή χορού ..... Αν δεν θέλει τίποτα από τα ερεθίσματα που θα την υποβάλλω, θα την αφήσω ήσυχη να βρεί το ταλέντο της οποιο κι αν είναι αυτό (δέχουμαι τζαι νυχού).
• Θα την ενθαρύνω να τρώει αυτό που θέλει και όταν το θέλει, και όχι να εφαρμόσω συσσήτιο στο σπίτι μου. Πάντα όμως με σωστό τρόπο και χωρίς τα πολλά γλυκά. Με μέτρο!
• Θα την ντύνω θα την ξεντύνω και θα την ξεσκατίζω μέχρι τα pampers να μου γίνουν μια αποκρουστική ανάμνηση. Και όποιος άλλος μου πει ότι 2χρονο ξέρει να πηγαίνει στη τουαλέτα μόνο του, να του κλείσω μια ώρα στον φίλο  μου τον Χρύσανθο στο Sigma να πάει να τα πει, να τον βάλουμε στο SigmaLive.com, να τον βάλουμε και στο YouTube.com (να κάνει και διαφήμιση GAP άμα λάχει να ‘ούμε) ως ο πρώτος γονιός που έμαθε τη χέστρα στο 2χρονο του.
• Καλύτερα η κουκλάρα να κάνει σαματά και να ξέρω ότι αναπνέει, και όχι να αναρωτιέμαι εάν το αποβλακωμένο ύφος της είναι μέρος του χαρακτήρα της. Μωρά θέλουμε σε αυτή την ηλικία, όχι ακαδημαϊκούς λέκτορες.
• Εθνικούς Ύμνους και Θρησκευτικά Σύμβολα: κανένα μα κανένα πρόβλημα εάν η κόρη μου ετών 20 μου λέει hare Krishna (σ.σ. στο μουσουλμανισμό κολλώ, sorry). Όλα είναι μια άποψη. Το ίδιο και η θρησκεία. Και όποιος μου πει ότι ο Χριστιανισμός είναι ο μόνος τρόπος εκφρασης της ανώτερης δύναμης και θρησκευτικής κατάνυξης, έχει πολλή δουλεία να κάνει δίοτι πρόκειται για αξεπέραστα ακαλιέργητο νού.
• Η λέξη προκομμένα διαγράφεται από το λεξιλόγιο της οικογένειας μου λόγω μη ικανοποιητικής ερμηνείας!

Fast forward στην πρόσφατη επίσκεψη της κουμέρας με το μωρό θαύμα. Ακουγαμε τα κοκοράκια να μας λεν la Vida e Bella – avec l’ enfant extraordinaire, και εκεί που έπαιζε ο μπομπιρας ετών τεσσάρων, παραπατάει, πέφτει πάνω στο τραπεζάκι, και ρίχνει το green tea organic της κουμέρας πάνω στο παντελόνι του. Η αναφώνηση ήταν άμεση: «Αααου, μάμμα εσιόνοσα τα πά’ στα ποϋνάρκα μου τζαι κρούζει». Άπταιστη Κυπριακή (όχι μαλακιες).

Μετά απο το shock απο το στωικό comment του κανακάρη (η κουμέρα δηλαδής), λεώ στην πουρέκκα (ετών 3 ½ ) να φέρει ένα χαρτομάντηλο στον δοκτωρ ποϋνάρη και να το δώσει στην mamma mia του να τον σκουπίσει. Μην θελοντας να αφήσω την ευκαιρία, αναφώνησα κι εγώ: «Δεν πειράζει κουμέρα, μωρά είναι...ΘΑ ΜΑΘΟΥΝ».